Goooo AAAaaaAaa!!!!

Goa miniminnacik bi eyalet, Mumbai'ye bi gecelik otobus yolculugu kadar yakin. Yani bodrum kadar, bodruma 5gunlugune gider miydim bilmiyorum, ama Hindistan o kadar buyuk ki 12saatlik yolculuk, yakin bi yermis gibi burda. (Keralaya giderken 50 saat trende oldugumu hatirlatmaliyim...)

Goa'ya gidiste otobusumuz tutsu kokuyodu, tanrilar yolculari korusun diye sofor direksiyonun yaninda zirt pirt tutsu yakiyo burda... Goa'da ilk fark ettigim sey deniz kokusunu, yuzmeyi, kumu gunesi ne kadar sevdigim oldu. Mekan olarak acikcasi Goa sahilleri gibi cok yer var TCde ama iste palmiyeler eksik bi de atmosferi farkli. Goa'da her saniye bi backpackerla ya da bi Israilliyle tanismak mumkun (invasion of Israelis :))

Goa bloguna resimler Silviayla birlikte (ki kendileri Kerala ve Karnataka civarinda gezmelerde) geri geldiginde geri donmem lazim.

Goa'nin enleri:

1.En guzel yemek: Nepal yemekleri, wantan soup, momos, gnouchi....
2.En guzel icicek:Feni, hindistancevizi ickisi (HIndistan cevizi uzuun sure fermantasyon icin bekletilir, sonra o kadar zaman bekleyince essek kadar agir, hafif genzi yakan ama isitan icki olur. Sprite gibi limonlu ickilerle (Sprite'in yerlisi Limca favorim) karistirilinca insanin ictikce icesi gelir.
3.En uzucu sey: Goadaki deniz kum palmiye kombinasyonunu geride birakip Mumbai'de is kalabalik 35C kombinasyonuna geri donmek zorunda olmak.
4.En unutulamicak insan: Panaji'den Palolem'e giderken bindigimiz taksinin soforu. Lionel Richie with green eyes, ayrica has hintli.. Freaky.. (hellooooo!! is it me you r looking forrr?? heheh)